Directeur Vandergraesen had het zeer lastig de repetities regelmatig te doen bijwonen.  Er was nog te weinig verlichting in de zaal en de verwarming liet nog te wensen over.
Hij moest wegens ongesteldheid tijdelijk vervangen worden door Jozef Dillen.  Vastberaden werd er voortgewerkt aan de wederopbouw der maatschappij. Op 30 januari 1921 besprak men het 50-jarig bestaan der sociëteit.
Dit feest kon echter niet doorgaan bij gebrek aan geld.  Het erelidgeld dat sedert een paar jaren was verhoogd tot 8 frank, liet nog niet toe om grote onkosten te doen.
Anderzijds moest men in de eerste plaats zorgen voor verscheidene nieuwe instrumenten en voor de herstelling van enige oude speeltuigen.
Het gemeentebestuur was weer eens mild. Er werd 600 frank toelage gestemd. Daarenboven ontving men 99 frank oorlogsschade.
Al de lofwaardige pogingen om de maatschappij tot bloei te brengen, mochten niets baten. De toestand scheen eerder kritiek te worden.
Voorzichtigheidshalve werd 700 frank op de spaarkas gezet.

Henri Jamar

De Harmonie tussen de 2 wereldoorlogen.  Uiterst rechts, met de grote trom, Henri Verboven.  De jongeman zou bij het uitbreken van WO2 in Herent in heldhaftige omstandigheden sneuvelen.